به گزارش خوزپرس از اهواز، همزمان با آغاز اجرای طرح ارزیابی ظرفیت تولید و اشتغال در ۷۳ روستای کشور، سه روستای خماط در نزدیکی چغازنبیل، لیوس در شهرستان دزفول و کهباد۲ در ایذه به عنوان روستاهای هدف گردشگری استان مورد بررسی و بازدید قرار گرفتند.
رسول فلاحت، مدیر برنامه‌ریزی گردشگری خارجی ضمن تشریح اهداف این طرح گفت: طرح ضربتی ارزیابی ظرفیت تولید و اشتغال ۷۳ روستای منتخب کشور با هدف ارج نهادن به روستانشینان و توسعه گردشگری و نیز منتفع شدن جوامع محلی از موضوع گردشگری در حال اجرا است.
وی افزود: خوزستان ظرفیت بالایی برای گردشگری روستایی دارد؛ از این رو به دنبال شناسایی نقاط قوت و ضعف موجود در روستاها برای توسعه گردشگری و ورود پایدار گردشگر به آنها هستیم.
مدیر برنامه‌ریزی گردشگری خارجی و سرپرست گروه اعزامی به خوزستان بیان کرد: در سالهای گذشته، ۱۱۰۰ روستای هدف گردشگری شناسایی و تعیین شد که برای اجرای این طرح، در نهایت ۵۰۰ روستا انتخاب شد و مورد اقبال هر سه حوزه در سازمان قرار گرفت. در گام بعدی ۷۳ روستا که دارای ظرفیت های مناسب در حوزه ماموریت های سه گانه سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری هستند شناسایی و برای اجرای این طرح انتخاب شد. کارشناسان سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری از ۲۶ فروردین به این روستاها اعزام شدند و در مدت یک هفته به بررسی ظرفیت های این روستاها با هدف ایجاد اشتغال و تولید خواهند پرداخت.
فلاحت شناسایی ظرفیت‌ها و به دنبال آن برنامه‌ریزی و آموزش را از مهمترین رویکردهای این طرح برشمرد و اضافه کرد: شناساندن ظرفیت‌های موجود به اهالی روستا در راستای بهبود و بهره‌وری هر چه بیشتر از آنها، رویکرد اصلی این طرح است که در فاز نخست با اعزام کارشناسان به ۷۳ روستای منتخب کشور، ظرفیت‌ها شناسایی و بررسی شده و در نهایت برنامه‌ریزی های لازم برای فراهم شدن زیرساخت‌ها در سه حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری انجام خواهد شد و آموزش های لازم به روستاییان منتقل می شود.
وی یکی از مهمترین اقدامات و فعالیت‌های کارشناسان اعزامی به این روستاها را ظرفیت‌سازی و تغییر نگرش روستاییان به ظرفیت‌های موجود در هر روستا و برنامه‌ریزی برای استفاده بهینه از ظرفیت‌ها برشمرد.
لیوس؛ روستای سنگی شمال خوزستان
یکی از روستاهای هدف گردشگری روستای لیوس است که در ۷۳ کیلومتری شمال دزفول در دامنه کوه لنگر قرار دارد و همچنان بافت قدیمی و سنتی خود را حفظ کرده و نحوه معیشت، فرهنگ و سنن، گویش، آداب و رسوم و برپایی آیین‌های مذهبی نیز به شکل سنتی در این روستا برگزار می‌شود.
قدمت تاریخی، بافت سنگی و معماری خانه‌ها، نزدیکی به روستاهای گردشگری سزار و گوشه، طبیعت بکر، باغ‌های انار و نخلستان، دامنه لنگرکوه، قدمگاه مشهور به امام رضا و نیز جاده ماشین‌رو آسفالته از جمله ویژگی‌های این روستا است. روستای لیوس در سال ۱۳۸۷ به عنوان یکی از روستاهای گردشگری استان خوزستان دارای شناسنامه شده است.
بافت کنونی روستای لیوس سابقه‌ای بیش از ۷۰۰ سال دارد و دارای آسیاب‌هایی با قدمت دوره ساسانی است. پیشینه این منطقه به دوره جنگ ایران و روم باز می‌گردد. به استناد تحقیقات گروه محقق ایتالیایی، «لیوس» قسمتی از نام یک سردار رومی است که نامگذاری روستای همجوار آن به اسم سزار نیز با این موضوع همخوانی دارد. مقبره سید ولی‌الدین گوشه نیز از جمله ابنیه‌های تاریخی و مذهبی لیوس به شمار می‌آید.
گیاهان گل گاوزبان، بابونه، باغ‌های انار، بادام کوهی، انجیر، درختان کنار، کوه لنگر، جنگل‌های بلوط و کلخنگ در اطراف این روستا می‌روید. گونه‌های جانوری آن نیز شغال، گرگ، روباه، خرگوش، آهو، قوچ، میش، بزکوهی، گراز، خرس، پلنگ، کفتار، کبک و قرقاول است. کپو، قالی، سیاه‌چادر و حصیر از مهمترین صنایع دستی مردم این روستا و ترشی انار و صنایع دستی از جمله سوغاتی‌های این منطقه‌اند.
خماط؛ روستایی در مسیر مثلث طلایی شمال خوزستان روستای خماط نیز دیگر روستای هدف گردشگری خوزستان است که در مسیر سه پایگاه مهم و جهانی چغازنبیل در هفت تپه و شوش و شوشتر قرار دارد.
خماط کلمه‌ای عربی به معنی «بریان‌کننده گوشت» است. خماط ۲۰ کیلومتر از سمت جنوب با اندیمشک و ۴۰ کیلومتر از شوش فاصله دارد، آن هم از سمت شمال. مردم آن کشاورز و باغدار و دامدارند و عده‌ای از آنها هم با تولید صنایع دستی روزگار می‌گذرانند.
شاید نام روستا برای خیلی ها ناآشنا باشد، اما آثار تاریخی اینجا بسیار شهره‌اند؛ در نزدیکی روستای خماط آثار تاریخی متعددی وجود دارد که یکی از آنها «معبد زیگورات چغازنبیل» است.
این روستا جاذبه‌های معنوی زیادی برای مسافران دارد؛ موسیقی محلی عربی یکی از آنهاست. باید اعتراف کرد موسیقی به طور شگفت‌انگیزی در میان مردم خماط رواج دارد، به‌ویژه در جشن‌ها. «چوبیه»، «ربابه»، «عطاب»، «علیلی»، «علونی»، «طبله» و «موال» بخشی از انواع گوناگون و متنوع موسیقی این منطقه به شمار می‌آیند.
کهباد۲؛ مقصد گردشگران خارجی
روستای کهباد۲مرکز دهستان حومه ی شرقی از توابع شهرستان ایذه واقع در استان خوزستان است. اهالی روستای کهباد۲ تا چند سال قبل درمنطقه ای معروف به نام کولفرح که در گویش بختیاری به معنای (تنگه ی گشاده) است سکونت داشتند. این تنگه با داشتن ۶ مجموعه از نگارکندهای دوره ی “عیلام نو” یکی از جایگاه های باستانی و دیدنی کشور به شمار می آید که پتانسیل فراوانی در جهت جذب گردشگر دارد .
اهالی منطقه کولفرح بخاطر بی آبی مجبور به مهاجرت به مکان فعلی شدند که روستای کهباد۲ شکل گرفت. فاصله ی روستای کهباد ۲ با شهرستان ایذه حدود ۴ کیلومتر است. جمعیت روستا نزدیک به ۱۷۰۰ نفر است. اهالی روستای کهباد۲ به کارهایی چون کشاورزی و زراعت مشغولند.
